Er loopt een meisje door de straat. Ze zweeft, ze is gelukkig. Ze straalt, ze is gelukkig. Ze glijdt over de straatstenen met een onvergetelijke lach op haar gezicht. Haar ogen schitteren met het geluk van een verliefde ster. Ze dwaalt van straatlantaarn tot straatlantaarn, met een melodie in haar hart. Ze kijkt op naar de sterren en op naar de maan. Ze glimlacht en lacht het duister weg. Ze stopt leunt tegen een lindeboom en lacht. Een zuivere, lieve lach. Ze lacht de wereld weg en al de miserie erbij.
Er zweeft een meisje door de straat. Ze springt in het rond en klampt iedereen vast. Ze roept dat ze van hem houdt. Ze roept dat ze hem graag ziet en dat zij dat altijd zal doen. Ze schreeuwt het uit, want de maan straalt weer op haar gezicht. De sterren schitteren en de wereld is weer mooi. Ze huilt van geluk, uit liefde en onverklaarbare waanzin. Ze is verliefd.
Ze ziet er geweldig uit in het licht van een straatlantaarn. De regen danst om haar heen en de wereld draait maar door. Ze voelt het niet. Ze is gelukkig. Ze danst in de plassen en draait rond in de nacht. Ze zweeft, danst, springt en is gelukkig. De zon schijnt in haar hart en de maan schijnt op haar borst.
De tranen lopen van haar wangen en in de regen van de liefdevolle nacht. Ze is gelukkig, want ze denkt aan mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten