Misschien had Plato het dan toch
fout...Misschien had hij zich slechts vergist van grot, want laten we
eerlijk zijn: er zijn heel veel grotten en filosofen zijn ook maar
mensen. Misschien ligt de ware wereld wel in deze grot met zijn
stalen skelet en zijn zeilenbedekking. Althans zo lijkt het mij nu
toch. Ze vlokken hier allemaal samen en kijken naar een realiteit in
viervoud. Eentje in realtime en 3 met vertraging, al was het maar een
milliseconde. En ik? Ik kijk naar de laatste soort, me afvragend of
het geluid of het digitaal signaal nu sneller is. Man, er zijn veel
LED-jes op zo'n scherm. Perspectivisme, zegt dat u iets? De
draaimolen op de tweemast? Zoek het anders even op want ik heb niet
zoveel zin of tijd. Vier realiteiten maar de blikken liggen anders.
Waant de tweede soort zoomt in en kijkt terug. Een buitenpersoonlijke
introspectie... Klinkt raar als je het zo zegt... We hebben bij ons
thuis een album van Woodstock liggen (deel van de stage announcements
incluis). Op een moment wordt er verkondigd dat er op het festival
een baby is geboren, waarna Woodstock een stad wordt genoemd. Zo erg
is het hier nu nog niet en godzijdank, want op dat punt in je
zwangerschap naar festival gaan vind ik wat gevaarlijk, als is het
hier nog zo kind- en springkasteelvriendelijk. En de kinderen die
hier wel zijn? Hen vrees ik te moeten melden dat ze enkele dagen,
maanden of jaren te vroeg zijn. Sorry, lievelingen. Maar voor u of
jullie het idee krijgen, ik ben hier natuurlijk niet alleen in deze
massa. Mijn metgezellen, mijn compagnons als het ware, staan in de
grot, genietend van de energetische verleiding van latino-muziek.
Nietzsches carpe diem is hier niet slechts een leuke opmerking, maar
haast een credo. “Maar, Willem” vraagt u mij nu, “waarom mengt
gij u als zuiver-dyonisisch feestbeest niet met deze faunen?” Wel
lieve lezer(s), omdat ik niet graag in de grot zit. Het is geen
agora- of claustrofobie ofzo. Maak u maar geen zorgen. Nee, ik word
gewoon nogal onwennig. Denken zij hetzelfde als ik? Die mensen in de
grot? Hmm, 'kdenketni'? Ligt de wereld dan hier, buiten de grot? Nee,
dat niet. Want zij stappen ten minste niet uit het leven dat ze nu
beleven, of proberen dit althans niet te doen. En eveneens moet u
zich geen zorgen maken. Ik doe niet veel meer dan mentale excursies,
schooluitstapjes van mijn eigen kleine, fijne filosofische school.
