Ode aan de dood

Ode aan de dood

dinsdag 8 juni 2010

Hij is groot en grijs

Hij is groot en grijs
En gaat al jaren mee
Maar ondanks zijn ervaring
Is hij nog steeds niet wijs

Hij raakt nog altijd de weg kwijt
Naar de waterpoel
En hij is vaak lang weg van huis
Maar daarvan heeft hij nooit spijt

Want waar hij zit is zijn geheim
In de oase heel ver weg
Rust zijn lange slurf
En valt hij steeds in zwijm

Want ver van huis
Rust zijn hoofd
Op de grote buik
Van zijn allerliefste muis

En in haar grote oren
Fluistert hij zijn geheimen
En voor dat iemand hen vindt
Gaat hij er weer vandoor

En zo gaat onze grote vriend
Weer naar huis
Maar morgen gaat hij weer terug
Naar zijn kleine muizevriendin

Geen opmerkingen:

Een reactie posten