Dit is mijn lichaam, mijn eigen bezit
Het is het werktuig waarmee ik leef.
Het is de speelbal voor mijn beminde
En het doelwit van mijn vijand
Dit zijn mijn handen
Hiermee maak ik wat mijn geest bedenkt
Deelt op mijn zijn een ode aan mijn ijver.
Dit zijn mijn benen, dragers van mijn lijf
Zij dienen ter mijn vervoer
Zij bewegen naar mijn standvastige wil
Zij stoppen aan de grens waar mijn geest voorbijgaat.
Dit is mijn brein, het huis van mijn geest
Ze is de boodschapper van mijn wil
Zij is het laatste frontier van mij geesteskracht.
Zolang ik jong ben, is mijn lichaam mijn genot
Het dient ter mijn plezier en mijn doel.
Maar zodra ik verzadigd ben in jaren, wordt zij mijn last.
Want hoewel zij oud wordt, wordt mijn geest slechts rijper.
Maar als ik sterf, zal dit lichaam er nog zijn,
Remniscent van mijn persoon
Vanaf dan is de waar niet meer door mij,
Maar door de overlevers te bepalen
Zij wordt uw object van ethiek,
Van studie en esthetiek,
Van zonde en menselijkheid,
Van dood en herziening van het leven.
Teken dit lijk lijk deze tekening: 100% symmetrie is saai, is 90% symmetrie mismaakt?
BeantwoordenVerwijderenTijdens de hersendissectie
De ‘bridal chamber’ thalamus and ‘breasts’ corpi mamillari', het zijn misschien wel Jan Fabre’s eigen woorden: “Is the brain the most sexy part of the body?” die ons -even maar- doen aarzelen om de hersenen door te geven. Ondersteboven liggen ze in onze twee handen, geveld en overwonnen en dat willen we niet. Net zomin we het emotioneel aankunnen om een ladybug op haar rugschild te zien liggen, wanneer we voor de zoveelste keer geprobeerd hebben om haar tussen de vingers te laten lopen. Misschien is onze lichaamswarmte te groot voor haar, net zoals nu voor deze hersenen die fossielen worden tijdens de enkele uren dat we ze zien.
Professor Cras legde net de werking van het chiasma opticum uit, de combinatie van zenuwen uit het linker- en het rechteroog die ons een vollediger beeld zou doen vormen van de werkelijkheid.
Maar “How do you see the conscousness in the brain?”