Ode aan de dood

Ode aan de dood

woensdag 23 februari 2011

Picadilly Notebook Entry #3

21/02/2011 Brief aan het Demos

Het wordt tijd voor een opstand. De regeringsonderhandelingen zijn ondertussen al even langdradig als het woord zelf. Ze blijken al maanden vruchteloos. Erger zelfs, ze zijn vernietigend en zijn een opengereten slagader van de staatskas. Het geld stroomt de goot van de Wetstraat in; nutteloos, verkwist en onherroepelijk verdwenen. Evenals de tijd die in steeds grotere mate in het vacuüm van de onderhandelingskamer wordt gezogen. Want zo werken deze 2 sleutelelementen van de Westerse economie en bij uitbreiding de Westerse samenleving. Hoe langer wij wachten, hoe groter de financiële ravage die op de onderhandelingen volgt, als die überhaupt al een einde kennen. Een volk dat lijdt is een land dat lijdt, een democratie die sterft. En deze democratie sterft niet aan de hand van een vijand van buitenaf of een extremistische partij van binnenin. Ze heeft haar eigen strop opgehangen door een incapabele regering de dans van de politiek te laten doorstuntelen.

Het wordt tijd dat het volk van zich laat horen. Een kattebelletje met de simpele woorden: “Deze staat van ons.”. En indien dit niet genoeg is dan beklad zij maar haar deur met verf, want een volk mag niet nalatig zijn als het aankomt op haar stem. Eén burger, één stem; dat is de basis van de democratie. Niet de wetten of het parlement vormt een democratie, maar de idealen die zij horen na te streven, idealen die blijkbaar zijn vergeten door ons struikelend politiek orgaan. Vrijheid, gelijkheid en een gezond leven. Dit zijn de idealen die wij zijn vergeten in onze staat en in het bestuur ervan. Wat alle kleuren van onze politieke kaleidoscoop zijn fragmenten van wat uiteindelijk dit land vormt, haar bevolking. Zij is de enige leider van dit land en niet de regering die haar plaats vervangt, evenals de regering de koning niet vervangt. Laat uw stem dus horen, burgers. Want dit land dient u, net zoals u haar dient. Maar momenteel wordt zij geketend door een incapabele regering.

Het wordt tijd voor een ontwaking van de slapende macht, want ze heeft al lang genoeg gerust. De wekker gaat en ze moet opstaan, want haar huis is in nood van een opruimbeurt en haar bankrekening wordt geplunderd.

Een land van het volk, voor het volk en door het volk. Dat is een democratie. Dit is niets meer dan een nutteloos machtsspel tussen de valse representatoren van ons Demos.

Hoogachtend,

Willem Magits

-Burger van de stervende Belgische democratie-

P.S.: Dit is geen manifest voor revolutie, dit is een herinnering aan de idealen die verborgen zijn geraakt onder welvaart en politieke passiviteit die daar mee uit voortvloeit.


Bij Gratie van het Demos

Geen opmerkingen:

Een reactie posten